Thursday, September 04, 2014
...امیدوارم اینهایی که میگویم را حمل بر خودستایی نکنی، هرچند اگر هم بکنی مهم نیست  چون چاره ی دیگری ندارم. به واقع این روز ها تنها مفری که دارم همین گفتن و شرح دادن و توضیح دادن خود برای آدمهاست ، با تمامی جزئیات و حواشی ، بدین امید که در میان نگاه های  سرشار از هر چیزی شان (  اعم از  حق به جانبی و تحقیر و تعجب و هرچیز دیگری که خودم را برایش آماده کرده ام) موفق به دیدن تصویری از خودم شوم. به واقع بینایی ای که می پندارم پس از سالها یافته ام ، این نیاز را در من دامن میزند که از رهگذر واکنش های سایرین ، آینه ای برای  دیدن خود دست و پا کنم.
Subscribe in a reader
1 Comments:
Blogger amir said...
درود بر شما !

Post a Comment

 Subscribe in a reader

پیامهای قدیمی تر