Wednesday, July 16, 2014


تمام روز دور و بر من چرخیده و من محلش نگذاشته ام. نه نوازشی ، نه نگاهی، نه توجهی. حتی غذایش را هم نداده ام.
حالا خودش را به این قانع کرده که  زیر صندلی من دراز بکشد و سرش را بگذارد روی  پایم.
این که البته سگ است،
ولی وای از سرنوشت وفاداران، امیدواران.
Subscribe in a reader
1 Comments:
Anonymous Anonymous said...
وفا کنند و ملامت کشند و خوش باشند ... که در طریقتشان کافریست رنجیدن
البته اگر عاشق، عاشق باشد و وفادار، وفا دار !

Post a Comment

 Subscribe in a reader

پیامهای قدیمی تر