In the Sophie's crowded mind



کار از کمتر دوست داشتن شروع شد و به نفرت ِ متهوع رسیده حالا. شاهد باشید که من هیچوقت نخواستم اینهمه متنفر باشم ولی متنفرم کرد و هنوز داره مجدانه در همین راستا تلاش می کنه. و من الله التوفیق.

این شبها که دارید توی فرند لیست من بلند بلند با هم چت می کنید و لاو می ترکونید یا جملات مثلا خیر سرتان جالبی که جلوی ایدی تان گذاشته اید با همکاری عکستان آدم را از چت کردن منصرف می کند ، من دارم چرت و پرتهای علل مشروعیت یافتن نمیدونم چی چی رو توی سر خودم می کوبم و سعی می کنم به همه درسهای نخوانده ی گذشته و امتحانات آینده فکر نکنم. و البته فکر نکنم که این چه گهی ست که ما داریم میخوریم اونهم اینهمه دولپی . و اصلا چرا . و اینکه موسیو دکتر خوب خری گیر آورده. که ایشالا سوارش میشه تند می بره ، تا ته ایستگاه میبره .

اصلا مرض من را همه سرباز های کشیک شاهدند که جلویشان از وسط چمن آنهمه میدان ِ برف – تا – زانو گذشتم و متلکشان در گلویشان ماند . و کوچه ی شما که سرش بودم . و سگهایی که در یخ نزدن رویشان را سفید کردم . و خیابانهایی که هی اون رفت و من رفتم ، اون رفت و من رفتم تا اینکه حتی اونهم دیگه نرفت ولی من باز رفتم . برف هم که به هیچیم نبود . بوق سگ ها را هم که خیلی وقت است خودم میزنم.

اما از شما چه پنهان ، خوب نشدم که نشدم.


پ.ن.: شاهد باشید که من هیچوقت نخواستم اینهمه متنفر باشم ولی متنفرم کرد .

پ.ن. : نفرین بر کوکالایت ، در آن زمان که پایین ماند و من اومدم بالا .
حالا تا صبح باید از بی کافئینی بمیرم .


!!!Warning!!! : هرکی کامنت بذاره که نوشابه نخور پوکی استخون میگیری خره!