بعضي وقتها دلم مي خواد هر چيزي كه صدا ميده خفه بشه.
تلويزيون خفه بشه ، تلفن خفه بشه،
موبايل ، ضبط ، حتي ماشين هاي توي خيابون هم خفه بشه .
همينطور همسايه بالايي كه يه ميز يا يه همچين چيزي رو داره ميكشه رو زمين خفه بشه .
فن يادم رفت . اونها هم بايد خفه بشن ، همينطور فنرهاي تخت .
اين فرآيند خفه كردن حتي شامل خواهرم هم ميشه ! ( و البته بقيه هم همينطور!!)
اصلآ هرچيزي يا كسي كه ممكنه بگه : نفيسه....... بايد خفه بشه.
بعد همه جا ساكت ميشه.
ساكت ساكت....
ساكت ساكت ساكت......
اونوقت ميشه راحت كتاب خوند ،
ميشه فكر كرد ،
ميشه خيلي كارا كرد.
اما از همه بهتر ،
ميشه هيچ كاري نكرد.
ميشه فقط آروم دراز كشيد ،
كتاب نخوند ،
فكر نكرد ،
هيچ كاري نكرد.
فقط دراز بكشي .
چشمات باز باشه يا بسته ، اما هيچي نبيني .
هيچي نشنوي ،
هيچي حس نكني .
فقط رسمآ تعطيل باشي و از تعطيلاتت لذت ببري.
......
تا اينكه يه مزاحمي از يه جايي داد بزنه : نفييييييييييييسسسسسه ...............
( اي درد !!!)